حتما تا کنون بارها و بارها نام IP یا آدرس IP به گوش شما خورده است. یا شاید حتی آن را از نزدیک دیده باشید یا آن را بدون اینکه بدانید تغییر داده باشید. در این مقاله قصد داریم تا با هم مروری داشته باشیم بر اینکه IP چیست و چه کاری می تواند انجام دهد. IP مخفف Internet Protocol است و در واقع آدرس سخت افزار شبکه شما است. آدرس IP کمک می کند تا کامپیوتر خود را به دستگاه های دیگر در شبکه خود و در سراسر جهان متصل کنید. آدرس IP از اعداد تشکیل شده است. شما اگر شناخت خوبی نسبت به IP داشته باشید درک عمیق تری از اینترنت خواهید داشت. حالا اگر کمی با دقت به جملات گفته شده فکر کنید، به این نتیجه می رسید که اگر آدرس IP وجود نداشت شاید اینترنت به معنای امروزی آن نیز در دسترس نبود.
یک مثال ساده. فرض می کنیم که شما می خواهید برای دوست خود نامه ای به صورت فیزیکی ارسال کنید. دوست شما در یک کشور دیگر سکونت دارد. شما برای اینکه نامه ای به او ارسال کنید باید آدرس دوست خود را داشته باشید. آدرس فیزیکی دوست شما مشتمل نام کشور، نام شهر، نام محله، خیابان و نهایاتا پلاک می شود. به این صورت نامه شما به صورت درست دست دوست شما می رسد. اما اگر در بخشی از آدرس اشتباه کنید، نامه هیچ گاه به مقصد نخواهد رسید. در رایانه ها نیز به همین صورت است. در واقع آدرس های IP مانند آدرس های فیزیکی هستند. هنگامی که دو یا بیشتر از دو کامپیوتر بخواهند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و یا تشکیل یک شبکه را بدهند هرکدام نیاز به یک آدرس واحد و با فرمت یکسان دارند تا از طریق آن بتوانند همدیگر را شناسایی کنند. آدرس های IP باید کاملا یکتا باشند و از قوانین مربوط به آدرس های IP پیروی کنند. این یک مثال از آدرس IP می تواند باشد:
۵۰۶.۴۵۷.۱۴.۵۱۲
آدرس های IP معمولا از چهار بخش تشکیل شده است که با نقطه از هم جدا می شوند. هر بخش شامل سه عدد می شود. دامنه هرکدام از بخش ها می تواند بین ۰ تا ۲۵۵ باشد. تمام دستگاه های متصل به اینترنت دارای یک آدرس IP منحصر به فرد هستند که بدان معنی است که به میلیاردها آدرس IP وجود دارد. در حال حاضر آدرس های IP توسط نسخه جدید به نام IPV6 پشتیبانی می شوند. دو نسخه IP وجود دارد:
- IPV4 (IP نسخه ۴)
- IPV6 (IP نسخه ۶)
جالب اینجاست که بدانید نسخه قدیمی یعنی IPV4 دارای فضای بیش از چهار میلیارد آدرس IP است. با این حال نسخه جدید IPV6 می تواند تریلیون ها آدرس IP برای تأمین نیاز کلیه کاربران و دستگاه های اینترنتی فراهم کند.
IP نسخه ۴ معمولا از اعداد در مبنای ۱۰ استفاده می کند و آن را به مبنای دو تبدیل می کند. همانطور که در بالا نیز به آن اشاره کردیم آدرس های IP نسخه چهار از چهار بخش تشکیل شده اند که هرکدام از بخش ها هشت بیت را در خود جای داده اند. در واقع نسخه ۴ یک عدد ۳۲ بیتی را در مجموع تشکیل می دهد. نسخه IPV4 برای آدرس های عددی مورد استفاده برای پیکربندی آدرس های IP قرار گرفت که در این مورد ممکن بود با دیگر آدرس های IP مغایر باشد. به همین دلیل IPV6 روش شش ضلعی را برای ارائه آدرس های IP منحصر به فرد به میلیاردها کاربر در جهان اتخاذ کرد. نمونه ای از آدرس IPV6 عبارت است از:
۴ggr:1925:5656:7:600:t4tt:tc54:98vt
چند نوع آدرس IP مانند آدرس های IP خصوصی، آدرس های IP عمومی، آدرس های IP ایستا و آدرس های IP پویا وجود دارد. بگذارید در مورد این انواع مختلف آدرس های IP یک به یک صحبت کنیم:
آدرس IP خصوصی (Private)
یک آدرس IP خصوصی، آدرس دستگاه شما است که شما از طریق آن با اینترنت ارتباط دارید. این آدرس ها معمولا بر روی روترهای خانگی (مودم ها) به صورت پیش فرض تنظیم شده است. معمولا هرکدام از سازنده های روترها یک آدرس به خصوص دارد که یا روی دستگاه و یا داخل دفترچه راهنما به ثبت رسیده است. اگر چند دستگاه مختلف متصل به یک ISP (ارائه دهنده خدمات اینترنت) داشته باشید، سپس تمام دستگاه های شما یک آدرس IP اختصاصی دارند. این آدرس IP از دستگاه های خارج از شبکه خانگی یا محل کار شما قابل دسترسی نیست. به عنوان مثال:
۱۹۲.۱۶۸.۱.۱
آدرس های IP خصوصی منحصر به فرد نیستند زیرا تعداد محدودی دستگاه در شبکه وجود دارد.
با استفاده از چند تکنیک می توانید آدرس IP خصوصی دستگاه خود را دریابید. اگر کاربر ویندوز هستید، به سادگی در بخش فرمان (Command Prompt) دستور ipconfig را وارد کنید. اگر کاربر مک هستید، باید در برنامه Terminal خود دستور ifconfig را وارد کنید و اگر از طریق تلفن همراه از اینترنت استفاده می کنید، می توانید برای یافتن آدرس IP به تنظیمات WiFi خود بروید. کاربران iOS می توانند با کلیک بر روی دکمه «i» در کنار شبکه ای که به آنها متصل شده اند، آدرس IP را پیدا کنند. کاربران اندرویدی می توانند بر روی نام شبکه در تنظیمات WiFi خود کلیک کرده و آدرس IP را در آنجا ببینند.
آدرس IP عمومی (Public)
آدرس IP عمومی شما آدرس اصلی IP است که به خانه یا محل کار شما متصل است. این آدرس IP شما را به جهان متصل می کند و برای همه کاربران یونیک است. مانند همان مثالی که در ابتدا برای شما در مورد ارسال نامه به دوست خود گفتیم. به تعریفی می توان گفت هر آدرس IP که بتوان از آن در شبکه جهانی وب استفاده کرد آدر IP عمومی نامیده می شود.
برای پیدا کردن آدرس IP عمومی خود، به سادگی به سایت SupportAlly در مرورگر خود بروید. این سایت IP عمومی و سایر اطلاعات مرورگر را نمایش می دهد.
آدرس IP استاتیک و دینامیک
کلیه آدرس های IP خصوصی و عمومی می توانند ثابت یا پویا باشند. آدرس های IP که به صورت دستی پیکربندی کرده و آنها را در شبکه دستگاه خود تنظیم می کنید، آدرس IP ایستا نامیده می شوند. آدرس IP استاتیک نمی تواند به طور خودکار تغییر کند. این آدرس ها به عنوان یک آدرس اینترنتی دائمی شناخته می شود. آدرس های IP استاتیک در بر دارنده اطلاعات زیادی هستند که دامنه هرکدام مشخص کننده این اطلاعات است. اطلاعاتی نظیر قاره، کشور، شهر و … .
آدرس IP پویا به صورت خودکار پیکربندی می شود و هنگام تنظیم روتر با اینترنت، IP را به شبکه خود اختصاص می دهید. آدرس های IP پویا معمولا با DHCP شناخته می شوند و هر بار که سیستمی با شبکه ارتباط برقرار می کند آدرس آن تغییر می کند. این توزیع آدرس های IP توسط پروتکل تنظیمات میزبان پویا (DHCP) مدیریت می شود. DHCP می تواند روتر اینترنت شما باشد که در محیط خانه یا محل کار شما آدرس IP را به شبکه شما اختصاص می دهد.
نتیجه گیری
در این مقاله با انواع و اقسام IP و تعریف آن آشنا شدید و دیدید که آدرس های IP چیست؟ چه کاربردهایی دارند. با نسل های مختلف آن آشنا شدید و اکنون می توانید آدرس IP سیستم های مختلف را شناسایی کنید. امیدواریم از این مقاله استفاده کرده باشید. اگر شما هم تجربه ای در این زمینه دارید می توانید در کامنت ها آن را با ما و سایرین به اشتراک بگذارید.
